De tweede zondag van september is inmiddels alweer gepasseerd en dat betekent dat het corsoseizoen officieel afgesloten is. Onze rijdende creatie met de titel ‘Het Kwade Licht’ werd door de jury beloond met een zevende plaats. In dit artikel een terugblik naar het prikweekend.
Op de donderdag voor het prikweekend was het al duidelijk: er moest nog ontzettend veel gebeuren. Er werd nog volop geplakt, gekartond en zelfs nog gelast. Na een avond hard doorwerken stond het prikweekend dan echt voor de deur.
Vrijdag begon de dag met het klaarzetten van de priktafels, het wegsjouwen van het betonijzer en het klaarmaken van de tent. Tussendoor werden er nog dingen geplakt en zwartgespoten, zodat de wagen zelf ook klaar was voor alle enthousiaste prikkers die vanaf vrijdagmiddag klaar zouden staan om de wagen te bestijgen en hem ook dit jaar weer mee dicht te prikken.
Vrijdagmiddag kwam de eerste grote lading bloemen binnen, zodat alle voorprikkers aan de slag konden, vanuit de bijzettent die ditmaal aan de voorkant van de tent stond. Terwijl de eerste kratjes voorgestoken werden, gingen verschillende mensen de wagen op om de 32 vierkante meter die de vier schilderijen samen besloegen, met uiterste precisie te prikken en te knippen.
Later in de avond begon de wagen steeds meer kleur en vorm te krijgen, en dat terwijl er nog steeds gekartond werd aan de carrousel in het midden van de wagen. Rond één uur ’s nachts was het tijd om naar huis te gaan, terwijl een tiental bouwers de nacht doorwerkten om de wagen verder dicht te krijgen, en bovendien de tent en onze wagen te beveiligen.
Om half negen was het zoals gewoonlijk tijd voor het prikontbijt, zodat we er met z’n allen weer stevig tegenaan konden op de zaterdagmorgen en -middag. In de loop van de ochtend stroomde de tent weer vol met enthousiastelingen die allen gedreven waren te helpen. Tussendoor werden zij allen voorzien van een hapje en een drankje, met dank aan de kantinedames en -heren.
Rond een uur of elf op zaterdagavond waren alle kratjes bloemen voorgestoken, en kon al het volk op de wagen ongestoord tot in de late uurtjes doorprikken, waar anderen langzaamaan huiswaarts keerden om even te rusten voor de optocht op zondag.
Om zes uur op zondagmorgen was het traditiegetrouw tijd om de tent af te breken en de wagen vervolgens naar buiten te rijden, maar ook toen bleek dat de wagen nog niet af was, en werd er verse aanwas de wagen opgestuurd om de laatste hoekjes dicht te prikken, waar anderen, die de hele nacht door zijn gegaan, nu even een moment van rust konden pakken.
Toen de tent aan de voorkant open lag, kon de wagen naar buiten gereden worden, zodat ook de rest van de tent naar beneden kon. Toen de wagen op de juiste plek op het Kloosterplein stond, konden de laatste loodjes in de ochtendzon gelegd worden.
En, terwijl de tent langzaamaan opgeborgen werd en alle zeilen weer in de container verdwenen, startte voor de figuranten, duwers en wagenbegeleiders een belangrijke dag. De ‘kwaden’ werden rood gebodypaint, kregen hoorntjes en andere ornamenten om er zo duivels mogelijk uit te zien, waar de ‘goeden’ voorzien werden van glitters, bloemkransen en meer om er zo mooi mogelijk uit te zien. Het resultaat mocht er zijn:
Nadat eenieder mentaal en fysiek voorbereid was op de optocht, was het tijd om terug te wandelen naar het Kloosterplein, waar inmiddels al alle veertien wagens klaar stonden om te vertrekken.
Tijd voor de optocht: van twee tot half zes heeft ‘het Kwade Licht’ door de straten van Valkenswaard gereden. De rit verliep aardig en de in de wagen verwerkte kleurwisselingen werkten bijna allemaal de volledige rit. Eenmaal geparkeerd op de markt, was het alweer bijna tijd voor de prijsuitreiking vanaf de Statie, die startte om 19:00 uur. Reisvenne-Oranje’s ‘het Kwade Licht’ mocht de zevende plek delen met Graafschap’s ‘Sancta Dahlia’, en beide wagens kregen negenhonderd punten van de jury.
Na de prijsuitreiking was het, na een weekend hard werken tijd voor een goed feestje. Tot in de late uurtjes werd er gedanst, gekletst en meegezongen, en dat alles onder het genot van een biertje, spavla of wat fris.
Maandagmiddag was het om 13:00 uur weer tijd voor de jaarlijkse brunch, bij de Fantast. Er werd goed gezorgd en met gevulde magen werd het langzaamaan tijd om naar de volgende locatie te gaan: de Swaen. Nadat de Oruva-bokaal uitgereikt werd aan Ben Bakplaat en zijn team, ging het feestje verder vanuit de grote feesttent op de markt, waar het inmiddels gezellig druk was met corsobouwers van alle veertien buurtschappen. Tegen zes uur werd het tijd om te gaan genieten van het avondmaal dat op de bouwplek klaarstond. Na de overheerlijke maaltijd was het tijd voor de groepsfoto:
En, na de foto konden we met gevulde buikjes het feest op de markt weer vervolgen. Met steeds grotere wallen onder de ogen ging het feestje door.
‘S avonds een man of vrouw, dan ook ’s ochtends een man of vrouw: om negen uur op dinsdagmorgen was het tijd om de wagen van de markt naar het Kloosterplein te duwen, zodat deze vervolgens afgebroken kon worden. Het afbreken liep gesmeerd op een paar wondjes en de hitte na, en rond vier uur kon ons onderstel terug richting de Nishut, terwijl andere buurtschappen nog druk in de weer waren. Tijd voor ons dus om het vloeibaar goud uit de koeling te halen en de inwendige mens te verkoelen na een dag hard werken. Langzaam verdwenen steeds meer wagens en dus ook buurtschappen om ons heen. Rond tien uur waren alleen Reisvenne-Oranje en een aantal lieden van de Hazestraat nog over. Na nóg een gezellige avond op het bouwterrein was het nu echt tijd om het bouwseizoen 2016 af te sluiten.
We willen iedereen die, op welke manier dan ook, meegewerkt heeft aan de realisatie van ‘het Kwade Licht’, ontzettend bedanken voor zijn of haar inzet in het afgelopen seizoen. Hopelijk tot volgend jaar!
